اگر بیمار از درمان سرطان امتناع ورزد چه باید کرد؟

افرادی هستند که ترجیح می دهند هیچ درمانی برای سرطان دریافت نکنند. این ممکن است برای خانواده و دوستانی که ممکن است با این انتخاب موافق نباشند بسیار سخت باشد.

اما در بیشتر موارد، افرادی که قادر به تصمیم گیری برای خود هستند حق رد هرگونه درمان را دارند. به عنوان فردی که به فرد سرطانی اهمیت می دهد و از او حمایت می کند، ممکن است تعجب کنید که چرا این انتخاب را انجام داده است؟

شاید فرد دارای مشکلات سلامتی باشد که درمان سرطان را دشوارتر یا خطرناک تر می کند. گاهی اوقات، اعتقادات مذهبی شخص، سن و سال بیمار در این تصمیم نقش دارد. دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود افراد درمان سرطان را انجام ندهند. خوب است اگر از عزیز خود در مورد دلایل خودداری از درمان سرطان سوال کنید.اغلب اوقات، دلایل منطقی است و به شما ایده بهتری از آنچه می گذرد، می دهد.

همچنین خوب است که به بیمار نظر خود را بگویید. ممکن است چیزی مانند این بگویید: من چنین چیزی به آن فکر نکرده بودم و خوشحالم که دیدگاه خود را با من در میان گذاشتی. یا کاش با پزشک در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.

حتی پس از اینکه فرد از درمان سرطان امتناع ورزید، مهم است که اطمینان حاصل کنید که گزینه های خود را کاملاً درک کرده است. ممکن است بخواهید از بیمار بخواهید تا در مورد تصمیم گیری و اینکه آیا روش های درمانی کمک می کند با پزشک صحبت کند. برخی از بیماران موافقت می کنند که با یک دکتر صحبت کنند و دیگران با این موضوع موافقت نمی کنند.

اما اگر بعد از صحبت با پزشک، فرد هنوز از درمان خودداری کند تعجب نکنید. بازهم، آنها حق دارند که خودشان انتخاب کنند، همانطور که شما حق دارید همان احساسی را که دارید احساس کنید. سعی کنید آن را از دید شخص مبتلا به سرطان ببینید و همچنان به حمایت خود ادامه دهید.

مراقبت های حمایتی می تواند به هر فردی مبتلا به سرطان کمک کند. حتی کسانی که مطمئن هستند که نمی خواهند خود سرطان را درمان کنند.

مراقبت های حمایتی که گاهی اوقات مراقبت تسکینی نامیده می شود، از ابتلا به درد شدید، حالت تهوع یا علائم دیگر در افراد سرطانی جلوگیری می کند. این مراقبت است که هدف آن علائم، نه سرطان است. این به فرد کمک می کند تا آنجا که ممکن است احساس راحتی کند.

کسی که از مراقبت از سرطان امتناع می ورزد، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. کارکنان بیمارستان مراقبت های تسکینی یا حمایتی را انجام می دهند تا با ادامه روند سرطان، علائم کنترل شود.

آنها همچنین سعی می کنند به خانواده و بیمار کمک کنند تا از وقت باقی مانده خود نهایت استفاده را ببرند.

بیماری که قادر به تصمیم گیری خود است ممکن است تصمیم بگیرد که از این مراقبت نیز خودداری کند.

این می تواند برای خانواده و نزدیکان سخت باشد، در حالی که می دانید فرد در حال رنج است اما می داند که مراقبت های حمایتی می تواند درد و سایر علائم را کاهش دهد. اگر این اتفاق بیفتد، عزیزان معمولاً بهترین کاری را که می توانند انجام می دهند، اما باید مراقبت های تسکینی و آرامشی را به عنوان یک گزینه ادامه دهند. با بدتر شدن وضعیت بیمار، این مراقبت بیشتر مورد نیاز خواهد بود.